لیفتراک‌ها معمولاً از باتری‌های سرب اسیدی به دلیل توانایی آنها در ارائه توان خروجی بالا و مدیریت چرخه‌های شارژ و دشارژ مکرر استفاده می‌کنند. این باتری ها به طور خاص برای دوچرخه سواری عمیق طراحی شده اند و آنها را برای نیازهای عملیات لیفتراک مناسب می کند.
باتری های سرب اسیدی مورد استفاده در لیفتراک ها در ولتاژهای مختلف (مانند 12، 24، 36 یا 48 ولت) هستند و از سلول های جداگانه ای تشکیل شده اند که به صورت سری به هم متصل شده اند تا به ولتاژ مورد نظر دست یابند. این باتری ها بادوام، مقرون به صرفه هستند و می توان آنها را تا حدودی نگهداری و بازسازی کرد تا طول عمر آنها افزایش یابد.
با این حال، انواع دیگری از باتری ها نیز در لیفتراک استفاده می شود:
باتری‌های لیتیوم یونی (Li-ion): این باتری‌ها عمر چرخه‌ای طولانی‌تر، زمان شارژ سریع‌تر و تعمیر و نگهداری کمتری نسبت به باتری‌های سرب اسیدی سنتی دارند. آنها در برخی از مدل های لیفتراک به دلیل چگالی انرژی بالا و طول عمر طولانی تر، با وجود اینکه در ابتدا گران تر بودند، محبوب تر می شوند.
باتری های سلول سوختی: برخی از لیفتراک ها از سلول های سوختی هیدروژنی به عنوان منبع تغذیه استفاده می کنند. این سلول ها هیدروژن و اکسیژن را به الکتریسیته تبدیل می کنند و انرژی پاکی را بدون انتشار تولید می کنند. لیفتراک های پیل سوختی در مقایسه با باتری های سنتی زمان کار طولانی تر و سوخت گیری سریع را ارائه می دهند.
انتخاب نوع باتری برای لیفتراک اغلب به عواملی مانند کاربرد، هزینه، نیازهای عملیاتی و ملاحظات محیطی بستگی دارد. هر نوع باتری مزایا و محدودیت های خود را دارد و انتخاب معمولاً بر اساس نیازهای خاص عملکرد لیفتراک انجام می شود.
زمان ارسال: دسامبر-19-2023
