لیفتراک‌ها معمولاً از باتری‌های سرب-اسیدی به دلیل توانایی‌شان در ارائه توان خروجی بالا و تحمل چرخه‌های شارژ و دشارژ مکرر استفاده می‌کنند. این باتری‌ها به طور خاص برای چرخه‌های عمیق طراحی شده‌اند و آنها را برای نیازهای عملیات لیفتراک مناسب می‌کنند.
باتری‌های سرب-اسیدی که در لیفتراک‌ها استفاده می‌شوند، در ولتاژهای مختلفی (مانند ۱۲، ۲۴، ۳۶ یا ۴۸ ولت) موجود هستند و از سلول‌های جداگانه‌ای تشکیل شده‌اند که به صورت سری به هم متصل شده‌اند تا به ولتاژ مورد نظر برسند. این باتری‌ها بادوام و مقرون به صرفه هستند و می‌توان آنها را تا حدی نگهداری و تعمیر کرد تا طول عمرشان افزایش یابد.
با این حال، انواع دیگری از باتری‌ها نیز در لیفتراک‌ها استفاده می‌شوند:
باتری‌های لیتیوم-یون (Li-ion): این باتری‌ها در مقایسه با باتری‌های سرب-اسیدی سنتی، عمر چرخه‌ای طولانی‌تر، زمان شارژ سریع‌تر و هزینه نگهداری کمتری دارند. این باتری‌ها به دلیل چگالی انرژی بالا و طول عمر بیشتر، با وجود گران‌تر بودن در ابتدا، در برخی از مدل‌های لیفتراک محبوبیت بیشتری پیدا می‌کنند.
باتری‌های پیل سوختی: برخی از لیفتراک‌ها از پیل‌های سوختی هیدروژنی به عنوان منبع تغذیه استفاده می‌کنند. این سلول‌ها هیدروژن و اکسیژن را به برق تبدیل می‌کنند و انرژی پاک و بدون انتشار گازهای گلخانه‌ای تولید می‌کنند. لیفتراک‌های مجهز به پیل سوختی در مقایسه با باتری‌های سنتی، زمان کارکرد طولانی‌تر و سوخت‌گیری سریع‌تری ارائه می‌دهند.
انتخاب نوع باتری برای لیفتراک اغلب به عواملی مانند کاربرد، هزینه، نیازهای عملیاتی و ملاحظات زیست محیطی بستگی دارد. هر نوع باتری مزایا و محدودیت های خود را دارد و انتخاب آن معمولاً بر اساس الزامات خاص عملکرد لیفتراک انجام می شود.
زمان ارسال: ۱۹ دسامبر ۲۰۲۳
